το νηπιαγωγείο μας

Παρασκευή 26 Οκτωβρίου 2018

28 Οκτωβρίου 1940

28 Οκτωβρίου 1940

Μια μέρα φθινοπωρινή
κρύα, χωρίς λιακάδα
οι Ιταλοί θελήσανε 
να πάρουν την Ελλάδα.

Μα οι Έλληνες απάντησαν
ΟΧΙ με ένα στόμα
εχθρού ποδάρι δεν πατά
στο ελληνικό το χώμα.


Με την βοήθεια των εικόνων αναφερθήκαμε στα γεγονότα του Οκτώβρη του 40

Ετοιμάσαμε τα δικά μας ΟΧΙ


Διαβάσαμε την ιστορία του γίγαντα και του νάνου.

Σαν παραμύθι


Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας γίγαντας, ένας μεγάλος γίγαντας, τόσο μεγάλος όσο σαράντα εκατομμύρια άνθρωποι μαζί. Τον ίδιο καιρό κάπου κοντά στο γίγαντα ήταν κι ένας νάνος. Ένας μικρός νάνος. Νάνος και γίγαντας ζούσαν ο καθένας στον τόπο του χωρίς να ενοχλεί ο ένας τον άλλο. Τους χώριζε άλλωστε ένα τεράστιο αυλάκι, μια θάλασσα.
Και ήταν ευτυχισμένοι... Και περνούσε ο καιρός. Ο νάνος κοίταγε τη δουλειά του, ο γίγαντας τη δικιά του, και ζούσαν αγαπημένοι...
Ένα πρωί όμως ο μεγάλος γίγαντας φόρεσε ένα περίεργο καπέλο και μια ακόμη πιο περίεργη στολή.


Φόρεσε και κάτι μεγάλες μπότες και μετά έκανε ένα μεγάλο πήδημα, έφτασε μπροστά στην πόρτα του μικρού νάνου και, βάνοντάς του μια λόγχη μπροστά στην κοιλιά του, είπε: «Ήρθα να σου πάρω το σπίτι παραδώσου!».
Ο μικρός νάνος στην αρχή το πέρασε για χωρατό. «Κοίτα χωρατατζής που ’ναι ο μεγάλος γίγαντας!» σκέφτηκε. Και φέρνοντας στο νου το γνωστό τους χαιρετισμό, του φώναξε:
- Γεια σου, γείτονα!
Ο γίγαντας όμως δεν καταλάβαινε πια από τέτοια.
Πίεσε τη λόγχη πάνω στην κοιλιά του μικρού νάνου και άγρια ξαναφώναξε:
-Παραδώσου!

Ο μικρός νάνος τότε κατάλαβε· κοίταξε λυπημένος κατάματα το μεγάλο γίγαντα και χωρίς κανένα φόβο τού είπε:
- Όχι, δεν παραδίνομαι!
Αμέσως μετά έτρεξε, έφτασε στο μικρό καλύβι του και σε λίγο ξαναγύρισε κρατώντας στα χέρια του μια σφεντόνα. Στάθηκε μπροστά στο γίγαντα και περίμενε.
Ο μεγάλος γίγαντας τα ’χασε για λίγο. Ύστερα χύθηκε πάνω στο μικρό νάνο θέλοντας να τον συντρίψει. Έγινε όμως κάτι απίστευτο. Ο μικρός νάνος νίκησε το μεγάλο γίγαντα! Ο μεγάλος γίγαντας το ’βαλε στα πόδια...




Παρακολουθήσαμε  ένα βίντεο που μας άρεσε πολύ!

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ 







Σάββατο 20 Οκτωβρίου 2018

Το Φθιπόπωρο


Το Φθινόπωρο μας ήρθε και έχει μήνες τρεις
τον Σεπτέμβρη, τον Οκτώβρη, τον Νοέμβρη.
Στην αρχή φυσάει αέρας κι έπειτα βροχή 
κιτρινίζουν πέφτουν φύλλα, πως με συγκινεί!

Τα δεντράκια  του φθινοπώρου έχουν κίτρινα, κόκκινα και καφετιά φύλλα













Κάθε δέντρο έχει διαφορετικού σχήματος και μεγέθους φύλλα.

Παίξαμε παιχνίδια σε ζευγάρια







Άλλο ένα....


Χρησιμοποιήσαμε τέμπερες και πινέλα, ψαλίδια και κόλλες.


Ο καιρός αλλάζει
 Ο βοηθός της τάξης αλλάζει το ημερολόγιο και τον πίνακα του καιρού.
Μέχρι τώρα δεν είχαμε καθόλου βροχούλες.... Θα περιμένουμε.
Ένας ήλιος, αυτός της τάξης μας, μας χαμογελά κάθε μέρα!

Πόσο μας αρέσει το Φθινόπωρο!





Παρασκευή 12 Οκτωβρίου 2018

Το σπίτι μου και η οικογένειά μου

ΤΟ ΣΠΙΤΙ
Το δικό μου το σπιτάκι
είναι ένα παλατάκι.
Καμαρώνω, το κοιτάζω
με κανένα δεν το αλλάζω!

Με δωμάτια μεγάλα,
στέγη κόκκινη και σκάλα,
κήπο πράσινο, σπαρμένο
και με τζάκι αναμμένο.

Με δυο στρογγυλά μπαλκόνια
που στολίζω με μπαλόνια
και παράθυρα ωραία
που ΄χουν θάλασσα για θέα!

Είναι μια ζεστή φωλίτσα,
 τρυφερή σαν αγκαλίτσα,
έχει αυτούς που αγαπάω
και φιλάκια τους ζητάω!







Στο σπίτι μέσα αυτό ζει μια οικογένεια, η δική μου.




























Τετάρτη 10 Οκτωβρίου 2018

Το ονοματάκι σας;

Πρώτα απ' όλα να γνωριστούμε.....
-Το όνομά μου είναι Μαρία. Το δικό σου;
-Με λένε Μάνο. Εσένα;
-Είμαι ο Γιώργος. Εσύ;

Η κυρία τα έγραψε σε καρτέλες.
Γεμίσαμε το αρχικό του ονόματός μας  με χρώματα και γραμμές.


Το πλάσαμε με πλαστελίνη
και παίξαμε παιχνίδια
Κάθε πρωί το βρίσκουμε στα μανταλάκια και βάζουμε "παρουσία"



Και στα παιδιά που μείναν σπίτι βάζουμε "απουσία"



Πολλά παιδιά λείπουν σήμερα!
Ποια χρώματα γνωρίζουμε;
Το κόκκινο που είναι σαν το αίμα, την φράουλα, το κεράσι, το καρπούζι, την πασχαλίτσα.....
Το κίτρινο. Σαν το λεμόνι, το πεπόνι, την μπανάνα, τον κρόκο του αυγού....

και αν τα αναμείξουμε; Το πορτοκαλί!
Το βάλαμε στις παλάμες μας και όλο το άλλο χρώμα που έμεινε σε ένα χαρτόνι μεγάλο


Μάτια και ένα στόμα που γελά και έτοιμος ο ήλιος της τάξης μας
Το σχήμα του λέγεται κύκλος
Μόλις άκουσε το όνομά του εμφανίστηκε ο κύριος Κυκλάκης.

Τον ακολουθούσε καταϊδρωμένος  ο κύριος Τριγωνάκης

Φίλοι αγαπημένοι! Ελάτε στην παρέα μας.