Το δώρο της Παπλωματούς

Η χριστουγεννιάτικη γιορτή που ετοιμάζουμε φέτος στο σχολείο μας βασίζεται σε ένα όμορφο παραμύθι, που μιλάει για την καλοσύνη,  την προσφορά, την ανιδιοτέλεια, την αγάπη, την δικαιοσύνη, την γενναιοδωρία, την φιλευσπλαχνία.
Πρόκειται για το θαυμάσιο, πολυβραβευμένο βιβλίο "Το δώρο της Παπλωματούς" του Τζεφ Μπριμπό, ένα σύγχρονο παραμύθι για μικρούς και για μεγάλους.

 Αυτές είναι οι προσκλήσεις που δώσαμε στους γονείς μας. Βασίστηκαν σε μια αυθεντική δημιουργία της Μαρίας μας.

Το σκηνικό της παραστασης

Από την μία το φτωχικό σπίτι της παπλωματούς και από την άλλη ο λαμπερός θρόνος του βασιλιά.
Για τις ανάγκες της  παράστασης χρειαζόμασταν αρκετά αντικείμενα, όπως:

Τα αλογάκια του καρουζέλ( ο βασιλιάς διέταξε να βγάλουν το ξύλινο παιχνίδι με τα αλογάκια)

λίγο πριν την εμφάνισή τους.....

τα φτερά των αγγέλων (λένε ότι από εκεί έπεφταν τα παπλώματα που έφτιαχνε, τόσο όμορφα καμωμένα ήταν)

το σπίτι της Παπλωματούς μέσα στην ομίχλη (τα τούλια)

και τα σύννεφα

ο θρόνος του άπληστου και κατσούφη βασιλιά (οι κορώνες του και τα δώρα του)

η νύχτα με το φεγγάρι και αστέρια της

τα σπαθιά των στρατιωτών του βασιλιά

καρδούλες γεμάτες με αξίες

 και το μοναδικό  πάπλωμα που τελικά σκέπασε τον βασιλιά.

Το παραμύθι μπορείτε να το ακούσετε εδώ

Ευχόμαστε να περάσετε όμορφες γιορτές με γεμάτη καρδιά και  λαμπερά χαμόγελα!
                                              ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

Χριστός Γεννάται

Ἡ Παρθένος σήμερον, τὸν ὑπερούσιον τίκτει, 
καὶ ἡ γῆ τὸ Σπήλαιον, τῷ ἀπροσίτῳ προσάγει. 
Ἄγγελοι μετὰ Ποιμένων δοξολογοῦσι. 
Μάγοι δὲ μετὰ ἀστέρος ὁδοιποροῦσι. 
Δι᾿ ἡμᾶς γὰρ ἐγεννήθη, Παιδίον νέον, 
ὁ πρὸ αἰώνων Θεός.

Νερομπογιές, τούλια και χρυσόσκονη..... 

Μετράμε αντίστροφα μέχρι τα Χριστούγεννα 

  με τις μπάλες στο δεντράκι μας

 κιόλας 13 μέρες. 

Να ετοιμάσουμε δώρα για τους γονείς μας.

Ημερολόγια με ρόδια πήλινα, φτιαγμένα από τα χεράκια μας,  για καλοτυχία και καλή χρονιά!

στο κόκκινο της χαράς

Λίγο ύφασμα και

Δεν θα μπορούσαν να λείπουν τα Αγιο-Βασιλάκια μας

Ετοιμασίες και για την Χριστουγεννιάτικη γιορτούλα μας

"το δώρο της Παπλωματούς"

Προσκλήσεις, σκηνικά, μουσική, ρόλοι, χαρά, μαγεία, προσμονή......

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

Ελιά και λάδι

Σε μια ήσυχη γωνιά της αυλής μας μεγαλώνει ένα δεντράκι. Έχει λεπτό και ίσιο κορμό, πολλά κλαδιά και όμορφα, μακρόστενα φύλλα. Είναι μια  μικρή ελιά.

Μπήκε ο Νοέμβριος και αρχίζει το πανηγύρι της ελιάς...
Γεμάτος ο τόπος μας με ελιές...
Την άλλη μέρα κιόλας πλούσιο υλικό κατέφθασε και πλούτισε την γωνιά μας.

Μιλήσαμε για την συγκομιδή του καρπού, με πόσο κόπο μαζεύονται οι ελιές για να μπουν σε σακιά, να πάνε στο εργοστάσιο και να γίνουν λάδι.

Βασικό το λαδάκι στην διατροφή μας! Μπαίνει στο φαγητό και στις σαλάτες. Εμείς το δοκιμάσαμε με ρίγανη και λίγο αλατάκι. Βουτήξαμε το ψωμάκι μας και γευτήκαμε νοστιμότατο λαδάκι!

Δεν έμεινε ψίχουλο!
  Δοκιμάσαμε και κουλουράκια με ελαιόλαδο, λαδοκούλουρα που μας κέρασε η Μαρία


Παρακολουθήσαμε ένα συγκινητικό βίντεο "Η ελιά θα είναι για πάντα εδώ!"

Λύσαμε το αίνιγμα....

Από κλαδάκι κρέμεται
στην αγορά πουλιέται
το εξωτερικό της τρώγεται
το κόκκαλο πετιέται.
Τι είναι;

Λύσαμε και  σταυρόλεξο

Η ελιά καλλιεργείται στον τόπο μας  από τα αρχαία χρόνια Το λάδι το αποθήκευαν σε μεγάλα πήλινα αγγεία. Παρατηρήσαμε μερικά σε εικόνες, το σχήμα τους, τα χρώματά τους και τα θέματα.

Μετά δημιουργήσαμε τα δικά μας.

Μάθαμε το τραγούδι ντίλι ντίλι ντίλι

Ντίλι ντίλι ντίλι, ντίλι το καντήλι
που έφεγγε και κένταγε, η κόρη το μαντήλι.

Πήγε και ο ποντικός, και πήρε το φυτίλι
μέσ’ από το καντήλι
που έφεγγε και κένταγε η κόρη το μαντήλι,
ντίλι ντίλι ντίλι, της κόρης το μαντήλι.

Πάει και η γάτα που έφαγε τον ποντικό
που πήρε το φυτίλι μέσ’ από το καντήλι
που έφεγγε και κένταγε η κόρη το μαντήλι,
ντίλι ντίλι ντίλι, της κόρης το μαντήλι.

Πάει και ο σκύλος που έφαγε τη γάτα
που έφαγε τον ποντικό
που πήρε το φυτίλι μέσ’ από το καντήλι
που έφεγγε και κένταγε η κόρη το μαντήλι,
ντίλι ντίλι ντίλι, της κόρης το μαντήλι.

Πάει και το ξύλο που σκότωσε το σκύλο
που έφαγε τη γάτα που έφαγε τον ποντικό
που πήρε το φυτίλι μέσ’ από το καντήλι
που έφεγγε και κένταγε η κόρη το μαντήλι,
ντίλι ντίλι ντίλι, της κόρης το μαντήλι.

Πάει και ο φούρνος που έκαψε το ξύλο
που σκότωσε το σκύλο
που έφαγε τη γάτα που έφαγε τον ποντικό
που πήρε το φυτίλι μέσ’ από το καντήλι

και το ζωγραφίσαμε

Εάν αποσυνδέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι. Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις.
                                                Οδυσσέας Ελύτης, 1911-1996 

                                                 
                                                 Ε.... όπως ΕΛΙΑ, ΕΛΛΑΔΑ, ΕΛΥΤΗΣ