Άνοιξα την πόρτα του Νηπιαγωγείου και μαζί με εμένα μπήκε και ένα ελαφρύ αεράκι. Ήταν αρκετό όμως για να ρίξει στο δάπεδο μια ζωγραφιά! Αυτή με μια γαλαζοκίτρινη καρδιά που με κοιτά και μου γελά!
Επ, τίνος είσαι εσύ; την ρώτησα.
Καμία απάντηση. Δεν υπήρχε πουθενά όνομα! Το λέω κάθε φορά.... γράψτε το όνομά σας στις εργασίες σας! Τώρα που να βάλω την καρδούλα αυτή; Τι να την κάνω;
Και δεν την κάνεις παζλ να παίξουν τα παιδιά; μου λέει μια φωνούλα στο μυαλό μου!
Ωραία ιδέα!
Και αφού παίξουν ίσως θυμηθούν ποιο παιδάκι είναι ο καλλιτέχνης-δημιουργός! Να ξαναβρεί την θέση της στον πίνακα εργασιών κάτω από το σωστό όνομα!
Καμία απάντηση. Δεν υπήρχε πουθενά όνομα! Το λέω κάθε φορά.... γράψτε το όνομά σας στις εργασίες σας! Τώρα που να βάλω την καρδούλα αυτή; Τι να την κάνω;
Και δεν την κάνεις παζλ να παίξουν τα παιδιά; μου λέει μια φωνούλα στο μυαλό μου!
Ωραία ιδέα!
Και αφού παίξουν ίσως θυμηθούν ποιο παιδάκι είναι ο καλλιτέχνης-δημιουργός! Να ξαναβρεί την θέση της στον πίνακα εργασιών κάτω από το σωστό όνομα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου