Στο σχολείο : Το σποράκι

Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2016

Το σποράκι

ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ

Καλό μας μήνα

Στου Νοέμβρη το χαρτί

βάζει υπογραφή η βροχή.

"Θα ποτίσω όλη την πόλη,

το χωράφι, το περβόλι.

Και θα πλύνω τις σκεπές,

τα μπαλκόνια,τις αυλές.

Θα ετοιμάσω το τοπίο,

να έρθει το μεγάλο κρύο".

Το χαρτί ο αέρας παίρνει

και στα σύννεφα το φέρνει.

Κι η βροχή πιάνει δουλειά,
μούσκεμα όλα τα παιδιά.

Ρένα Καρθαίου

Νοέμβριος ή Βροχάρης ή Μεσοσπορίτης ή Κρασομηνάς!
Τι θα μας φέρει ο νέος μήνας;

Η Κόκκινη Κοτούλα βρίσκει ένα σπόρο σιταριού. Τι τυχερή που νιώθει! Ποιος θα τη βοηθήσει, όμως, να φυτέψει, να θερίσει και να μεταφέρει το σιτάρι στο μύλο, για να το κάνει αλεύρι για ψωμί; Οι φίλοι της, η χήνα, το γουρουνάκι, ο γάιδαρος και η αγελάδα νιώθουν τρομερούς πόνους και δεν μπορούν να την βοηθήσουν . Τι συμβαίνει, όμως, όταν βλέπουν έτοιμο το ψωμάκι;
Αυτή την ιστορία μας διάβασε η κυρία και αμέσως μετά πέσαν βροχή οι ερωτήσεις... με πρώτη....
-Τι είναι το σιτάρι;

Ένα φυτό που από τον καρπό του, αφού τον αλέσουμε, γίνεται το αλεύρι.Το ψωμί, τα κουλουράκια, το κέικ, οι πίτες και πολλά άλλα γίνονται με αλεύρι.

Να το στα χεράκια μας, μας το δάνεισαν από το διπλανό τμήμα!

Και καρπός του

Αλλά και άλλοι σπόροι

Ο σπόρος ( τραγούδι στη μελωδία χαρωπά)

Ένας σπόρος τώρα έπεσε στη γη

ένας σπόρος τώρα έπεσε στη γη

μες στο χώμα θα κρυφτεί

και εκεί θα κοιμηθεί

ένας σπόρος τώρα έπεσε στη γη.

Η βροχή θα τον ποτίσει φυσικά

η βροχή θα τον ποτίσει φυσικά

και ο σπόρος μας ξυπνά

και βλασταίνει με χαρά

η βροχή θα τον ποτίσει φυσικά.

Ο βλαστός θα μεγαλώσει και αυτός

ο βλαστός θα μεγαλώσει και αυτός

θα ψηλώσει μόλις βγει

μες στου ήλιου την αυλή

ο βλαστός θα αγαπήσει και το φως.

Κι έτσι ο σπόρος τώρα έγινε φυτό

κι έτσι ο σπόρος τώρα έγινε φυτό

που θα κάνει έναν καρπό

και μες στον καρπό θα βρω

έναν σπόρο νέο να τον τραγουδώ!

Το τραγουδήσαμε και το ζωγραφίσαμε......

και το παίξαμε...

Πήραμε ένα μεγάλο πανί που έγινε το χωράφι μας, το στρώσαμε στην παρεούλα μας.

Ένα παιδί φόρεσε πράσινη φόδρα και έγινε το μικρό σποράκι και ένα άλλο κίτρινο-χρυσό και έγινε ο λαμπερός ήλιος! Πρώτα να σκάψουμε, να οργώσουμε το χωράφι μας , να γίνει το χώμα αφράτο και μαλακό... όλοι μαζί βοηθήσαμε... είναι σκληρή δουλειά! Το σποράκι κρύφτηκε μέσα στο χώμα (κάτω από το πανί), εμείς, οι γεωργοί, αναλάβαμε τη φροντίδα του, να το ποτίζουμε με άφθονο νεράκι..... Ο ήλιος το ζέσταινε μέχρι που το σποράκι άρχισε να κουνιέται και να βγάζει το πράσινο κεφαλάκι του από το χώμα, να ψηλώνει σιγά σιγά, κι άλλο νεράκι μην ξεραθεί, μέχρι που, να το όρθιο, με τα πόδια-ρίζες μέσα στο χώμα και τα πράσινα μικρά του φύλλα να απλώνονται προς τον ήλιο! Μεγαλώνει κι άλλο και ανθίζει!