χαρά, λύπη, φόβο, θυμό
Όλο και πιο συχνά γίνεται λόγος για την συναισθηματική νοημοσύνη ή δεξιότητες ζωής. Πώς όμως θα την διδάξουμε στα παιδιά, με ποιον τρόπο θα τα βοηθήσουμε να αναπτύξουν τις συναισθηματικές και κοινωνικές τους ικανότητες ; Με αυτόν τον προβληματισμό και επειδή στο σχολείο δεν θα πρέπει να μας ενδιαφέρει κυρίως τι μαθαίνει το παιδί αλλά και τι νιώθει, ξεκινήσαμε μια πρώτη προσέγγιση των συναισθημάτων μας.
Συναίσθημα της χαράς
Αρχές του Μάρτη είχαμε μάθει την παροιμία "Μάρτης είναι νάζια κάνει, πότε κλαίει και πότε γελάει".Ρωτάμε τα παιδιά για το πώς νομίζουν ότι νιώθει ο Μάρτης όταν κλαίει και πώς όταν γελάει. Οι απαντήσεις τους, "χαρούμενος και στεναχωρημένος", μας βοηθούν να τους δώσουμε την έννοια του συναισθήματος. Προσπαθούμε να ανιχνεύσουμε ποια άλλα συναισθήματα γνωρίζουν τα παιδιά. Καταγράφουμε τις ιδέες τους και αποφασίζουμε να ασχοληθούμε με την χαρά, την λύπη, τον φόβο και τον θυμό.
Διαβάσαμε το βιβλίο “Ο πιο χαρούμενος” της Γιολάντας Τσορώνη Γεωργιάδη. Ο κεντρικός ήρωας της ιστορίας χαίρεται με την χαρά των άλλων. Συζητάμε για τα πράγματα που κάνουν εμάς να νιώθουμε χαρά. Δίνουμε την ευκαιρία σε κάθε παιδί να εκφραστεί και να διηγηθεί προσωπικές του εμπειρίες. Καταγράφουμε τις σκέψεις των παιδιών χρησιμοποιώντας το λογισμικό tagxeto ώστε οι χαρούμενες λέξεις να εμφανίζονται σαν σύννεφο λέξεων (word cloud)
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου