το νηπιαγωγείο μας

Τρίτη 27 Οκτωβρίου 2015

Ύμνος εις την Ελευθερίαν









Ο  " Ύμνος εις την Ελευθερίαν"  είναι ποίημα που έγραψε ο Διονύσιος Σολωμός. Μελοποιήθηκε από τον Νικόλαο Μάντζαρο. Αποτελεί τον εθνικό ύμνο  της Ελλάδας




Σε γνωρίζω από την κόψη
του σπαθιού την τρομερή,
σε γνωρίζω από την όψη
που με βια μετράει την γη.
Απ’ τα κόκκαλα βγαλμένη
των Ελλήνων τα ιερά,
και σαν πρώτα ανδρειωμένη,
χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά! (× 3)




Και τα δικά μας σημαιάκια....












Και του χρόνου!!!






Δευτέρα 26 Οκτωβρίου 2015

Η γιορτή του ΟΧΙ



Στην ιστορία των λαών
σύμβολο θα' ναι πάντα
οι Έλληνες, το ΟΧΙ τους
κι ο Οκτώβρης του Σαράντα!













Διαλέξαμε το μαύρο χρώμα για τον πόλεμο, το άσπρο για την ειρήνη και όλα τα μπλε για την Ελλάδα. Πάνω σε αυτό το φόντο κολλήσαμε τρία γράμματα.....

                             Ο       Χ        Ι








Παρασκευή 23 Οκτωβρίου 2015

πόλεμος και ειρήνη


Μιλήσαμε για τον πόλεμο....
Τραυματίες, όπλα, βόμβες, σκοτωμοί, πολεμικά αεροπλάνα, τανκς, σειρήνες, μαχαίρια, πείνα, κλάματα, καπνοί είναι λέξεις που του ταιριάζουν.
Μιλήσαμε για την ειρήνη.....
Φαγητό, σχολείο, δουλειά, παιχνίδια, γέλια, μαμά, λουλούδια, σπίτι, ουράνιο τόξο, φιλία, γέλια είναι λέξεις που της ταιριάζουν.
Ψηφίσαμε για το τι προτιμάμε και νίκησε η ειρήνη. 










Πόλεμος είναι να πυροβολούν με τα όπλα τους  οι πράσινοι τους μπλε και να τους σκοτώνουν. Ειρήνη είναι να μου έχει μαγειρέψει η μαμά αρακά και ένα αυγό και να είναι νόστιμα! 




Τετάρτη 21 Οκτωβρίου 2015

πατρίδα μου

ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΟΥ
Πατρίδα μου, σπιτάκι μου,
μικρό περιβολάκι μου,
στα στήθια μέσα σας κρατώ
είστε για μένα φυλακτό.
Θάλασσά μου και ποτάμια, 
δέντρα, δάση και βουνά,
όπου κι αν κοιτάει η ματιά μου
πάντα πάνω σας γυρνά.
Πατρίδα μου, σπιτάκι μου
μικρούλι κρεβατάκι μου,
σας αγαπώ, σας αγαπώ,
αυτό μονάχα έχω να πω.
ΦΙΛΙΣΑ ΧΑΤΖΗΧΑΝΝΑ

Η Ελλάδα είναι η πατρίδα μου.....



Την σχηματίζω γράμμα-γράμμα.....


και αυτή είναι η σημαία της, η γαλανόλευκη.....


μετρήσαμε, ταξινομήσαμε 






και προσπαθήσαμε να την συνθέσουμε



                           

Αν δούμε την Ελλάδα από ψηλά μοιάζει κάπως έτσι.......



Αν προσπαθήσουμε να την  "ζωγραφίσουμε" θα έχουμε έναν....
 χάρτης της Ελλάδας



Το γαλάζιο είναι η θάλασσα, το καφέ τα βουνά και το πράσινο οι κάμποι.

Σε αυτόν τον χάρτη φαίνονται οι πόλεις και τα χωριά μας....


Είπαμε ποιες άλλες χώρες βρίσκονται κοντά στην Ελλάδα





Και βάλαμε χρώμα στους δικούς μας χάρτες.....







Με το χρώμα το γαλάζιο ζωγραφίζω τ'ακρογιάλια,
βάζω πράσινο στ' αμπέλια και στους κάμπους χρυσαφί.
Φτιάχνω άσπρους Παρθενώνες και μικρά ρημοκλησάκια
κι από πάνω τους απλώνω ατλαζένιο θαλασσί.

Σε κανένανε δε λέω ποια πατρίδα έχω φτιαγμένη
και ρωτάω τη μαμά μου, τον παππού και την γιαγιά
και τους τάζω και φιλάκι, αν θα βρούνε ποια 'ναι η χώρα
που μονάχο μου έχω φτιάξει στη μικρή μου ζωγραφιά.

Μαρία Γουμενοπούλου


  

Τετάρτη 14 Οκτωβρίου 2015

Η γέφυρα της συνεργασίας


Μερικές φορές ξεχνάμε τους κανόνες που είπαμε να τηρούμε στο σχολείο.
Κυρία, με έφτυσε! Με τσίμπησε! Με έσπρωξε! Δεν μου δίνει το αυτοκινητάκι! Μου χάλασε αυτό που έφτιαξα!
Η κυρία είπε ότι της θυμίζουμε την ιστορία της αρκούδας και του τάρανδου και επειδή δεν την ξέραμε  μας ζήτησε να καθίσουμε όλοι να την  δούμε σε ένα βίντεο.



Στην κουβέντα που ακολούθησε ειπώθηκαν πολλά και σοφά λόγια.....Αποφασίσαμε να παίξουμε την ιστορία, φτιάξαμε την γέφυρα, βάλαμε μουσική, πήραμε ρόλους. Υπόσχεση: Τέλος οι αγριάδες, από αύριο η τάξη θα γεμίσει ρακούν και κουνελάκια!


Δευτέρα 12 Οκτωβρίου 2015

οικογένεια

Η οικογένειά μου...

Να σας μιλήσω για την οικογένειά μου, τον μπαμπά, την μαμά και τα αδέρφια μου....
Για μένα οικογένεια θα πει......

















Μανώλης: Εγώ, κυρία, όταν μεγαλώσω θα παντρευτώ και θα κάνω πολλά παιδιά και θα τα αγαπώ πολύ γιατί... θα είναι τα παιδιά μου!

Τα παιδιά ξέρουν ότι οικογένεια δεν σημαίνει μόνο δεσμό αίματος, αλλά περισσότερο χαρά για την ύπαρξη της ζωής του άλλου!

Οι Δικοί μου-1995
Στίχοι: Γιάννης Νεγρεπόντης
Μουσική: Μάνος Λοϊζος


Η μαμά μου η καλύτερη 
του κόσμου μου χαμογελά
κι είναι τότε σαν ο κόσμος 
να ‘ναι ολόκληρος δικός μου.

Ο μπαμπάς μου ο καλύτερος 
του κόσμου μου χαμογελά
κι είναι τότε σαν ο κόσμος 
να ‘ναι ολόκληρος δικός μου.

Το μικρό μας το καλύτερο 
του κόσμου κλαίει και γελά, 
ο μικρούλης αδελφός μου 
ειν’ ολόκληρος ο κόσμος.