Ο χρόνος είναι ένα μικρό παιδί που γελάει μαζί μας!
Κυλάει αργά αλλά περνάει γρήγορα!
Από τον Σεπτέμβριο έως σήμερα είχαμε μέρες γεμάτες γέλια και παράπονα, ενθουσιασμό και απογοήτευση, ηρεμία και ένταση, κούραση και χαλάρωση!
Είχαμε οδηγό την αγάπη, βοηθό το παιχνίδι, στόχο τη μάθηση.
Αυτό που μάθαμε καλά είναι να.....
Ήρθε λοιπόν η ώρα να αποχωριστούμε!
Βάλαμε τα χεράκια μας στις τσάντες (όλα τα παιδιά σε όλες τις τσάντες, για να θυμόμαστε την όμορφη παρέα μας), γράψαμε τα ονόματά μας,
και τις γεμίσαμε με όσα όμορφα πράγματα είχαν αυτά δημιουργήσει!
Ένας φάκελος γεμάτος
Και το αναμνηστικό μας για να θυμόμαστε την χρονιά στο πρώτο μας σχολειό.
Πήραμε και ευχές πολλές από την κυρία, χαιρετήσαμε τους φίλους μας, είμαστε έτοιμοι!
Φτάσαμε στον προορισμό μας, ένα" ταξίδι" τελειώνει και ένα νέο ξεκινάει!
#Στο καλό αστεράκια μου μικρά, μην σταματάτε να φωτίζετε τον σκοτεινό ουρανό!
Σας ευχαριστώ!#
ΟΙ ΔΥΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΙ
Δυο ειν' οι Παράδεισοι
που λέει κι η παράδοση
Ειν' ένας μες στους ουρανούς
που μήτε τον χωρά ο νους
Κι όπου αδερφέ μου για να πας
θα 'ν' απο δίπλα του παπάς
Είν' ένας άλλος εδωνά
κι ας μη τον βλέπεις πουθενά
Όρη θάλασσες και βράχοι
μοιάζει λίγος κι όλα τα 'χει
Έχει βιόλες έχει κρίνα
που λέει κι η παράδοση
Ειν' ένας μες στους ουρανούς
που μήτε τον χωρά ο νους
Κι όπου αδερφέ μου για να πας
θα 'ν' απο δίπλα του παπάς
Είν' ένας άλλος εδωνά
κι ας μη τον βλέπεις πουθενά
Όρη θάλασσες και βράχοι
μοιάζει λίγος κι όλα τα 'χει
Έχει βιόλες έχει κρίνα
Σεραφείμ με μαντολίνα
Έχει γλύκες έχει τρέλες
του διαόλου τις κοπέλες
Μοιάζει λίγος κι όλα τα 'χει
να βουτάς κι ό,τι σου λάχει.
Οδυσσέας Ελύτης
